در قرآن کریم چنین
آمده است:
«وَ إذ جَعَلنَا البَیتَ مَثابَهً لِلنّاسِ وَ أَمِناً
وَاتَّخَذُوا مِن مَقامِ اِبراهیمَ مُصَلّیً وَ عَهِدنا اِلی إِبراهیمَ وَ
إِسماعیلَ أَن طَهِّرا بَیتِیَ لِلطّائِفینَ وَ العاکِفینَ وَ الرُّکَّعِ
السُّجُودِ؛
به یاد آور هنگامی که ما خانه کعبه را مکانی امن و مرجع امر
دین خلق، مقرر داشتیم و دستور داده شد که مقام و جایگاه ابراهیم علیه‌السلام را
جایگاه عبادت قرار دهید و از ابراهیم و فرزندش، اسماعیل عهد و پىمان گرفتیم که
حریم خانه خداوند را از وجود بتان خالی و از هر پلیدی و ناپاکى، مطهر کنید؛ برای
این که اهل ایمان به طواف و اعتکاف حرم آیند و در آن، نماز و اطاعت خدای به جای
آرند».۱
از امام صادق علیه‌السلام نقل شده که فرمود: «چون دهه آخر ماه
رمضان مىشد، رسول خدا صلّى‌اللَّه‌علیه‌وآله در مسجد اعتکاف مىکرد و برایش
خیمهای از مو مىزدند و حضرت کمرش را برای عبادت مىبست و بستر خوابش را
برمىچید».۲
پى‌نوشت‌ها: