شکوه و زینت گلدسته ها، ترانه ی توست
اذان، چکامه ی زیبای عاشقانه ی توست
چگونه نام تو، جاری است روی لب هامان
نماز، قطره ای از لطف بی کرانه ی توست
دلت برای خطاکاریهای خود تنگ است
عذاب دوزخ و این حرف ها، بهانه ی توست
نوشته سر در مسجد به خط نستعلیق
هر آن دلی که شکسته است، آشیانه ی توست
تویی که قهر تو، لبریز مهربانی هاست
خوشا دلی که گرفتار تازیانه ی توست
دلیل بهتری از اشک خود نیافته ایم
همین زلال تر از آسمان، نشانه ی توست
بدون دلهره عمری، به مسجد آمده ایم
که “ادخلوا بسلامٍ” پلاک خانه ی توست
سعید مبشر- قم
