اشعار اعتکافی | عشق با دو ساکن

شروع شد کلمه حرف حرف با ساکن

دچار خلسه ی آرام بی صدا ساکن

شروع شد کلمه در ستایش معبود

و خوانده شد به جهان «عشق» با دو تا ساکن

دلیل قطعی آرامش جهان این است

که بوده در نفس عاشقان خدا ساکن

مرا سکون دلم پیش برد تا دریا

که موج زندگی ام بود از ابتدا ساکن

ایاک نعبد ایاک نستعین… خواندم

و بعد دیدم که گشته دردها ساکن

که «عین» عشق در آغاز هستی انسان

در ابتدای جهان کسره بود یا ساکن؟

وحید طلعت – آذربایجان غربی