تقویم یک کشور، بازتابی از اولویتهای هویتی و فرهنگی آن است. تقویم فرهنگی ما سرشار از مناسبتهایی است که عمدتاً حول تعظیم شعائر شکل گرفتهاند.
اما جای خالی یک ایستگاه که مشخصاً برای پرداختن به خودِ معنویت به مثابه یک نیاز بنیادین و مستمر طراحی شده باشد، به شدت احساس میشد.
اعتکاف در ایام البیض ماه رجب، به شکل طبیعی این خلأ را پر کرده و موقفی برای تأمل و بازسازی معنوی در میانه تقویم پرشتاب زندگی ایرانیان ایجاد نموده است.
اختصاص یک روز، هفته یا دهه در تقویم به یک موضوع خاص ، ابزاری برای مدیریت کلان فرهنگی است. هدف از این عنوان گذاری ها، ایجاد یک نقطه کانونی برای جلب توجه عمومی، تخصیص منابع، تولید محتوا و ارزیابی وضعیت در آن حوزه مشخص است. ایام اعتکاف دقیقاً همین کارکرد را برای مسأله معنویت ایفا میکند.
رویداد اعتکاف از یک مناسبت صرفاً دینی در حال تبدیل به یک فصل فرهنگی است.
همانطور که ماه محرم یا ماه رمضان یا نوروز، فصلهای فرهنگی مشخصی را با تولیدات رسانهای، هنری و اجتماعی خاص خود ایجاد میکنند، ایام اعتکاف نیز در حال تبدیل شدن به یک فصل معنویت است.
رسانهها به روایت آن میپردازند، و نیروهای فرهنگیکشور برنامههای خود را حول آن تنظیم میکنند.
این امر به برجستهسازی و ترویج گفتمان معنویت در سطح جامعه کمک شایانی میکند.
اعتکاف با موفقیت توانسته است خود را در تقویم فرهنگی ایران تثبیت کند و از این طریق به جامعه ایرانی این پیام را میدهد که در کنار تمام مناسبتهای تاریخی و شعائری، زمانی مشخص برای رسیدگی بیواسطه به روح و تضمین استقامت در مسیر الهی وجود دارد.
ثبت دیدگاه