۱- کانَ[ النَّبِیُّ صلى الله علیه و آله] إذا کانَ مُقیما اعتَکَفَ العَشرَ الأواخِرَ مِن رَمَضانَ ،و إذا سافَرَ اعتَکَفَ مِنَ العامِ المُقبِلِ عِشرینَ . (کنز العمّال)
پیامبر صلى الله علیه و آله در زمانى که مقیم بود، دهه آخر ماه رمضان را اعتکاف مى کرد و هر گاه به مسافرت مى رفت، سال بعد بیست روز معتکف مى شد.
۲- عن مَیمون بنِ مِهرانَ :کُنتُ جالِسا عِندَ الحَسَنِ ابنِ عَلِیٍّ علیهما السلام فأتاهُ رَجُلٌ فقالَ لَهُ : یَا بنَ رَسولِ اللّه ِ ، إنَّ فُلانا لَهُ عَلَیَّ مالٌ و یُریدُ أن یَحبِسَنی ، فقالَ : وَ اللّه ِ ما عِندی مالٌ فأقضِیَ عَنکَ . قالَ : فَکَلِّمْهُ ، قالَ : فلَبِسَ علیه السلام نَعلَهُ ، فقُلتُ لَهُ : یَابنَ رَسولِ اللّه ِ ، أنَسِیتَ اعتِکافَکَ ؟ فقالَ لَهُ : لَم أنسَ ، و لکِنّی سَمِعتُ أبی علیه السلام یُحَدِّثُ عَن (جَدّی) رَسولِ اللّه ِ صلى الله علیه و آله أنَّهُ قالَ : مَن سَعى فی حاجَهِ أخیهِ المُسلِمِ فَکَأنَّما عَبَدَ اللّه َ عَزَّوجلَّ تِسعَهَ آلافِ سَنَهٍ ، صائما نَهارَهُ ، قائما لَیلَهُ . (من لا یحضره الفقیه)
از میمون بن مهران: در خدمت حسن بن على علیهما السلام نشسته بودم که مردى آمد و عرض کرد: یابن رسول اللّه ! فلانى از من مبلغى پول طلبکار است و مى خواهد مرا حبس کند. امام فرمود: به خدا من پولى ندارم که بدهکارى تو را بپردازم. پس، با آن مرد سخن گفت. میمون مى گوید: امام علیه السلام کفشهاى خود را پوشید. من عرض کردم: یابن رسول اللّه ! فراموش کردید که در حال اعتکاف هستید؟ حضرت فرمود: فراموش نکرده ام اما از پدرم شنیدم که از قول جدّم رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود: هر که در راه برآوردن نیاز برادر مسلمان خود بکوشد چنان است که خدا را نه هزار سال، روزه دار و شب زنده دار، عبادت کرده باشد.
۳-الإمامُ الصّادقُ علیه السلام :کانَ رَسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله إذا کانَ العَشرُ الأواخِرُ[یَعنی مِن رَمَضانَ] اعتَکَفَ فی المَسجِدِ ، و ضُرِبَت لَهُ قُبَّهٌ مِن شَعرٍ ، و شَمَّرَ المیزَرَ و طَوى فِراشَهُ .
(تهذیب الأحکام۴/۲۸۷/۸۶۹)
امام صادق علیه السلام : رسول خدا صلى الله علیه و آله ده روز آخر ماه رمضان را در مسجداعتکاف مى کرد. در این مدت براى آن حضرت چادرى سیاه برپا مى شد و ایشان دامن به کمر مى زد و بسترش را بر مى چید…
۴-الإمامُ الصّادقُ علیه السلام :لاَ اعتِکافَ إلاّ فی مَسجِدِ جَماعَهٍ قَد صَلّى فیهِ إمامُ عَدلٍ بِصَلاهِ جَماعَهٍ . (الکافی۴/۱۷۶/۱)
امام صادق علیه السلام : اعتکاف کردن فقط باید در مسجد جامع باشد که در آن پیشنمازى عادل به جماعت نماز خوانَد.
۵-السیّد ابن طاووس قدس سره فی الإقبال :إنَّ الاِعتِکافَ فی هذِهِ العَشرِ الاُخَرِ مِن شَهرِ رَمَضانَ عَظیمُ الفَضلِ وَالرُّجحانِ ، مُقَدَّمٌ عَلى غَیرِهِ مِنَ الأَزمانِ . وقَد رَوَینا بِعِدَّهِ طُرُقٍ عَنِ الشَّیخِ مُحَمَّدِ بنِ یَعقوبٍ الکُلَینی ، وأبی جَعفَرٍ مُحَمَّدِ بنِ بابَوَیهِ ، وجَدّی أبی جَعفَرٍ الطّوسِیِّ ـ قَدَّسَ اللّه ُ أرواحَهُم ـ أنَّ رَسولَ اللّه ِ صلى الله علیه و آله کانَ یَعتَکِفُ هذِهِ العَشرَ الاُخَرَ مِن شَهرِ رَمَضانَ (الإقبال : ۱/ ۳۵۶ ، بحارالأنوار : ۹۸ / ۱۵۰ / ۴ )
سیّد ابن طاووس در الإقبال: اعتکاف در دهه آخر ماه رمضان ، فضیلت و برترى بزرگى دارد و بر زمان هاى دیگر ، مقدّم است. با سندهاى متعدّد از محمّد بن یعقوب کلینى ، صدوق و جدّم شیخ طوسى روایت کرده ایم که: پیامبر خدا ، دهه آخر ماه رمضان را معتکف مى شد.
۶-الإقبال عن أحمد بن محمّد بن أبی نصر: سَمِعتُ الرِّضا عَلِیَّ بنَ موسى علیهماالسلام یَقولُ : «عُمرَهٌ فی شَهرِ رَمَضانَ تَعدِلُ حَجَّهً ، وَاعتِکافُ لَیلَهٍ فی شَهرِ رَمَضانَ یَعدِلُ حَجَّهً ، وَاعتِکافُ لَیلَهٍ فی مَسجِدِ رَسولِ اللّه ِ صلى الله علیه و آله وعِندَ قَبرِهِ یَعدِلُ حَجَّهً وعُمرَهً ، ومَن زارَ الحُسَینَ علیه السلام یَعتَکِفُ عِندَهُ العَشرَ الغَوابِرَ مِن شَهرِ رَمَضانَ فَکَأَنَّمَا اعتَکَفَ عِندَ قَبرِ النَّبِیِّ صلى الله علیه و آله ، ومَنِ اعتَکَفَ عِندَ قَبرِ رَسولِ اللّه ِصلى الله علیه و آله کانَ ذلِکَ أفضَلَ لَهُ مِن حَجَّهٍ وعُمرَهٍ بَعدَ حَجَّهِ الإِسلامِ». قالَ الرِّضا علیه السلام : «وَلیَحرِص مَن زارَ الحُسَینَ علیه السلام فی شَهرِ رَمَضانَ ألاّ یَفوتَهُ لَیلَهُ الجُهَنِیِّ عِندَهُ ، وهِیَ لَیلَهُ ثَلاثٍ وعِشرینَ ؛ فَإِنَّهَا اللَّیلَهُ المَرجُوَّهُ». قالَ : «وأدنَى الاِعتِکافِ ساعَهٌ بَینَ العِشاءَینِ ؛ فَمَنِ اعتَکَفَها فَقَد أدرَکَ حَظَّهُ ـ أو قالَ : نَصیبَهُ ـ مِن لَیلَهِ القَدرِ» .
الإقبال ـ به نقل از احمد بن محمّد بن ابى نصرـ از[امام] على بن موسى الرضا علیه السلام شنیدم که مى فرمود: «یک عمره در ماه رمضان ، برابر با یک حج است ، واعتکاف یک شب در ماه رمضان ، برابر با یک حج است ، واعتکاف یک شب در مسجد پیامبر خدا و کنار قبر او ، برابر با یک حج و عمره است ، و هرکس امام حسینعلیه السلام را زیارت کند و ده روز آخر ماه رمضان را نزد او اعتکاف بدارد ، گویا نزد قبر پیامبر صلى الله علیه و آله معتکف شده است و هر کس کنار قبر پیامبر خدا معتکف شود ، این براى او از یک حج و عمره ، پس از حجّ واجب ، برتر است». امام رضا علیه السلام فرمود : «هر که امام حسین علیه السلام را در ماه رمضان زیارت مى کند ، مواظب باشد که ماندن در نزد قبر آن امام در شبِ جُهَنى (شب بیست و سوم) از او فوت نشود ، که آن ، شبى است که مورد امید است». فرمود : «کمترین حدّ اعتکاف، یک ساعت میان مغرب و عشا است. هر کس آن اندازه را اعتکاف کند ، بهره خویش را از شب قدر برده است»
۷-الإمام الصادق علیه السلام :کانَت بَدرٌ فی شَهرِ رَمَضانَ فَلَم یَعتَکِف رَسولُ اللّه ِ صلى الله علیه و آله ، فَلَمّا أن کانَ مِن قابِلٍ اِعتَکَفَ عِشرینَ : عَشرا لِعامِهِ ، وعَشرا قَضاءً لِما فاتَهُ . (بحارالأنوار۹۷/ ۱۲۸/۲)
امام صادق علیه السلام:جنگ بدر ، در ماه رمضان بود. پس ، پیامبر خدا معتکف نشد. سال بعد ، بیست روز معتکف شد: ده روز براى همان سال ، و ده روز براى قضاى آنچه از او فوت شده بود.
۸-صحیح البخاری عن أبی هریره :کانَ النَّبِیُّ صلى الله علیه و آله یَعتَکِفُ فی کُلِّ رَمَضانَ عَشَرَهَ أیّامٍ ، فَلَمّا کانَ العامُ الَّذی قُبِضَ فیهِ اعتَکَفَ عِشرینَ یَوما . (صحیح البخاری:۲/۷۱۹/۱۹۳۹)
صحیح البخارى ـ به نقل از ابوهریره ـ :پیامبر صلى الله علیه و آله در هر رمضان ، ده روز ، معتکف مى شد امّا در سالى که در آن وفات کرد ، بیست روز معتکف شد.
ثبت دیدگاه