غزلی برای فراخوان اعتکاف:
با تو حتی خلوت عاشق تماشایی‌تر است
زندگی ها با تو دل‌اَنگیز و رویایی‌تر است
بعضی آدم‌ها چطور از مِهر تو دل می‌بُرند؟!
وقتی این هستی به یاد تو اهورایی‌تر است
خلوتی دیگر مرا مهمان کن ای آرامشم!
آرزوهایم به مُهر لطفت، اجرایی‌تر است
مسجد قلبم حریم اعتکاف هر شب است
روح این عاشق کنار تو مسیحایی‌تر است
آرزو دارم نسوزانی میان آتشت
چشم‌هایی را که از اندوه تنهایی، تر است
اشک راه چشم را و بغض راه اشک را؛
بسته و این قلب دریایی چه دریایی‌تر است
آی مردم؛ من خدا را دوست دارم؛ سال‌هاست…
قلب من از لحظه‌ی وصلش؛ تماشایی‌تر است
ثبت دیدگاه